Op de valreep nog een trendy Thursday bericht. Gelukkig (toch?).
Ik geef toe. Ik had het wat beter kunnen inplannen. Al wist ik niet dat ik zo in de weer ging zijn wat betreft de aankoop van een nieuwe wasmachine.
In het kader van de Covid-19 campagne “Ik koop lokaal bij een winkelier van hier” (een trend die ik eigenlijk al langer ondersteun) wilde ik nu eens echt de daad bij het woord voeren. Vandaag dus. En aangezien ik momenteel in Portugal verblijf, ging ik op zoek naar een alternatief voor de grotere ketens die huishoudelijke apparaten verkopen.
Ik vond via Facebook een soort handelaar/oplapper van tweedehands wasmachines. Vele foto’s, vele modellen. Zag er ok uit. Niet direct in de buurt maar ik had het er voor over. We sturen wat berichten over & weer (Google Translate). Voor tien euro levert hij ook en neemt de oude machine mee. So far so good.
Ik zeg dat ik wil langskomen en vraag het adres. Mmm. “Bel maar als je in de buurt bent”, zegt hij. Dat lijkt me geen goed plan. Ik vraag nog eens naar het adres (graag even duidelijk in writing voor de GPS). Ik krijg een antwoord in de trant van “deelgemeente (gehucht) van – sitio das campinas (boerenbuiten?) – gevolgd door een cryptische code dat begint met CX. Achteraan stuurt hij nog dat het misschien moeilijk vinden is en of ik “de Macdiver (de McDrive?) weet?”. Dan komt hij me daar eventueel opwachten.
Het is niet dat ik niet welwillend ben en ik wil de ambachtsman (leve de kleine ondernemer) echt wel weer in alle eer herstellen. Maar ik ben ook maar een mens.
Ik heb mijn nieuwe wasmachine dus gewoon hier om de hoek gekocht (in plaats van 75 km naar de sitio das campinas). Bij een grote concern.
Ik koop lokaal (check). Winkelier van hier (questionable).
Ik hoop dat ik er niet van wakker lig.
#trendythursday
